บทที่ 390 ร่วมมือ

เหวยเสิ้งนั่งขัดสมาธิ กระบี่ดำวางพาดอยู่ด้านข้าง ไม่ทราบเพราะเหตุใด หมอกภูตที่สามารถกัดกร่อนกลับไม่เข้าใกล้มันในรัศมีสามจั้ง มันค่อยๆ ลืมตาสีดำสนิท สาดประกายมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวเจิดจรัส ชีวิตประจำวันของมันถูกปฏิบัติซ้ำซากจนกลายเป็นธรรมเนียม เป็นธรรมเนียมปฏิบัติเสียจนน่าสะพรึงกลัว ฝึกกระบี่ เข้าฌาน และสั่งสอนผู้อื่น กลับ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ