บทที่ 435 พวกเรายากจนข้นแค้น

เห็นลำแสงลุกโชนตระการตาในระยะไกล เป็นลำแสงกระบี่พวยพุ่งออกจากกระบี่บิน เข่นฆ่าสังหารกันอย่างดุเดือด แสงกระบี่ แสงระเบิดและแสงเวทวิชาสารพัดชนิด สะท้อนอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเหลียงเวย ท่ามกลางแสงเงาวูบวาบ รอยแผลบากบนใบหน้ามันคล้ายไส้เดือนกำลังดิ้นรนไปมา มันแทบลืมหายใจ การสัประยุทธ์ที่ปะทุขึ้นสู่จุดสูงสุดทำให้มันเลือดลมพ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ