บทที่ 446 ตัวเลขอันน่าตระหนก

“ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เกาะเมฆแห่งนี้เปลี่ยนชื่อเป็นเกาะเต่า!” จั่วม่อประกาศอย่างเบิกบานใจ ผู้คนด้านล่างไม่มีผู้ใดตอบสนอง เพียงเหลียวมองหน้ากันไปมา ชั่วอึดใจให้หลัง ผู้ที่ขวัญกล้าบังอาจที่สุดในหมู่พวกมัน เหลยเผิงค่อยถามเสียงอ่อย “ต้าเหรินไฉนเรียกว่าเกาะเต่า?” “เป็นไร? เจ้าคิดว่านามนี้ไม่ดีพอใช่หรือไม่?” จั่วม่อเหลือบ