บทที่ 476 แสงศักดิ์สิทธิ์วิญญาณมั่น  

จั่วม่อจ้องมองกู้หมิงกงเงียบๆ ไร้เสียงยังเหนือกว่ามีเสียงอีก แรงกดดันที่เกิดจากความนิ่งเงียบนี้ แทบทำให้กู้หมิงกงหายใจหายคอไม่ออก ความหวาดกลัวไร้ที่สิ้นสุดแผ่ซ่านขึ้นมาจากก้นบึ้งหัวใจ มันรู้สึกว่าสายตาของผู้อื่นคล้ายมองดูบางสิ่งที่ตายไปแล้ว หรือไม่ก็มองดูแพะแกะที่กำลังจะถูกเชือด! ข้ายังไม่อยากตาย… … สิ่งที่มันไม่ร

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ