บทที่ 500 ยินยอมฆ่าผิดคน ไม่ยอมให้ผิดพลาด*

ดวงอาทิตย์น้อยสาดแสงเจิดจรัสถึงขีดสุด แสงสว่างบาดตาขับไล่ความมืดมิดของรัตติกาลออกไปหมดสิ้น ในรัศมีห้าร้อยลี้รอบวิหารเทพ กลายเป็นสว่างไสวดุจกลางวัน ขณะที่ผู้คนกำลังตื่นตระหนกอย่างลึกล้ำกับภาพนี้ ดวงอาทิตย์น้อยพลันแตกระเบิดโดยไม่มีเค้าลางล่วงหน้า กลายเป็นลำแสงเปลวไฟมากมายสุดประมาณ แต่ละเส้นสายลากหางยาวเหยียดข้ามท้องนภา