บทที่ 543 ข่าจั๋ว

จั่วม่อกัดฟันแน่น อดทนข่มกลั้นความเจ็บปวดจากพลังที่พลุ่งพล่านปั่นป่วนภายในร่างขณะที่มันกำลังพยายามฟื้นสภาพและจัดระเบียบเลือดเนื้อร่างกายตัวเองเสียใหม่ ข้อมือของมันค่อยๆ บิดหมุนอย่างเชื่องช้า เชื่องช้าเสียจนราวกับว่าไม่ได้ขยับเคลื่อนไหว โชคดีที่มันมีความอดทนมากพอ ขณะที่ปากกล่าวหยอกเย้าอากุ่ย มันก็คอยขยับกล้ามเนื้อจำนวน