บทที่ 555 ความก้าวหน้าที่ผิดปกติ

“ว่ากระไร!” ปิศาจหมาป่าตาเดียวร้องลั่น เผ่นผึงขึ้นจากเก้าอี้ สีหน้าตะลึงพรึงเพริด “หัวหน้า! พวกมันตายกันหมดแล้ว! ทุกคนล้วนตายสิ้น! ไม่มีผู้ใดรอดกลับมา!” ลูกสมุนผู้นั้นใบหน้าซีดขาวไร้สีเลือด มันวิ่งเข้ามาด้วยอาการสะดุดล้มลุกคลุกคลาน นี่ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าคนผู้นี้เข่าอ่อนจนเดินไม่ไหว “ตายกันหมด? บอกมาให้ชัดเจนกว่านี้! พ