บทที่ 556 ต้าเหรินกำลังตกอยู่ในอันตราย?

ผูเยากับเว่ยจ้องมองจั่วม่อราวกับกำลังมองดูตัวประหลาด “สายตาของพวกเจ้ามันอะไรกัน… …” จั่วม่ออดรนทนไม่ไหว “เจ้าฝ่าด่านสำเร็จ” ผูเยาสุ้มเสียงยังคงเฉื่อยชาและเย็นเยียบเหมือนเช่นปกติ แต่สำหรับจั่วม่อที่สนิทสนมคุ้นเคยกันมานาน ไหนเลยจะฟังร่องรอยผิดปกติในน้ำเสียงของประโยคนี้ไม่ออก “ข้าย่อมทราบว่าฝ่าด่านสำเร็จ” จั่วม่อบ่นพ