บทที่ 614 ในที่สุดก็ตื่นแล้ว

เสียงหาวอย่างเกียจคร้านดังออกมาจากแหวนมิติ จากนั้นร่างหนึ่งพุ่งวาบ เห็นเงาร่างสีทองเข้มปรากฏขึ้นตรงหน้าจั่วม่อ เป็นทหารยันต์ทองคำดำ! ใบหน้าที่คล้ายภาพสะท้อนไปกระจกของจั่วม่อพลันแย้มยิ้ม แล้วโถมเข้าหาจั่วม่อในทันที “พี่ใหญ่ ข้าหิวเหลือเกิน มีสิ่งใดให้รับประทานบ้าง?” จั่วม่อขมวดคิ้วฉับ รับประทาน? เจ้าตัวตะกละนี่! เจ้าหล