บทที่ 621 หนึ่งกระบี่ของหลินเชียน

“เริ่มได้!” “เริ่มได้!” อาเหวินกับอสูรผมสีส้มร้องตวาดพร้อมกัน แล้วเคลื่อนไหวอย่างพรักพร้อม อาเหวินถลึงตากลมกว้าง ขนนกสีดำบนชุดเกราะของมันลุกชี้ชันและเริ่มสั่นสะเทือนอย่างพร้อมเพรียง มันโน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย สองแขนทำท่าโอบ ราวกับกำลังสวมกอดใครสักคน สูดลมหายใจลึกยาว แล้วสองมือพลันกดประทับลง พื้นหินตรงหน้ามันยุบหายไป