บทที่ 632 จุดอ่อน

จั่วม่อลอยตัวขึ้นจากพื้นอย่างแช่มช้า สีหน้าเย็นยะเยียบ ดวงตาคมกล้าดุจกระบี่ แผ่ซ่านรังสีกดดันอันหนักหน่วงออกมา ผู้คนที่หน้าซีดเผือดแหงนเงยมองตามโดยไม่รู้ตัว สายตาว่างเปล่าและหวาดกลัวของพวกมันจ้องมองจั่วม่อเป็นตาเดียว “ผู้ที่ถอยหนี ฆ่า! ผู้ที่ไม่ทำตามคำสั่ง ฆ๋า! ผู้ที่บั่นทอนขวัญกำลังใจของกองทัพ ฆ่า!” คำว่า ‘ฆ่า’ ทั้งส