บทที่ 722 รุดหน้า

ส่วนลึกใต้พื้นพิภพ เหวยเสิ้งดวงตาปิดสนิท ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ทันใดนั้นโลหิตสายหนึ่งพวยพุ่งออกจากคมกระบี่ของกระบี่โลหิตประหารเทพ กระแสธารโลหิตเพิ่มพูนขึ้นในชั่วอึดใจ โลหิตสายนี้แม้ไหลหลั่งออกมาจากตัวกระบี่ แต่กลับคล้ายถูกสูบขึ้นมาจากบ่อเลือดอันเปี่ยมล้นสมบูรณ์แห่งหนึ่ง โลหิตหนืดข้นดุจดั่งมีชีวิต แล่นไปตามตัวกระบี่ ไต