บทที่ 742 เพลิงขาวปะทุ

จั่วม่อพิโรธโกรธกริ้วอย่างสมบูรณ์ เขิงเหลียนเอ๋อร์กับพวกที่รู้นิสัยใจคอกันดีพากันถอยหนีไปไกลลิบโดยไม่ต้องบอกเตือน พวกนางทราบกระจ่างใจ จั่วม่อยามคลุ้มๆ คลั่งๆ ขึ้นมาทั้งร้ายกาจและน่าขนพองสยองเกล้าเพียงใด คนเดียวที่ไม่ขยับเคลื่อนไหวคืออากุ่ย อากุ่ยผู้สวมใส่ชุดเกราะกระดูกยืนนิ่งไม่ไหวติงราวกับรูปสลักศิลาก็มิปาน หมิงเยวี่