บทที่ 751 จงหยูออกจากด่าน

“ศิษย์พี่ นี่ก็คืออาณาจักรทะเลเมฆ!” อีเจิ้งกล่าวด้วยสุ้มเสียงที่คล้ายจะภาคภูมิใจเล็กน้อย ผู้ที่ถูกเรียกว่าศิษย์พี่ฟังออกถึงแววภาคภูมิใจในน้ำเสียงของอีเจิ้ง อดประหลาดใจอยู่บ้างไม่ได้ ใบหน้าขาวซีดของมันพลันปรากฏรอยยิ้มละไม นี่แสดงว่าหลายปีมานี้ศิษย์น้องมีชีวิตที่สุขสบายไม่น้อย ในฐานะที่มันเฝ้าห่วงกังวลมานานปี ยามนี้นับว

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ