บทที่ 855 ความขัดแย้ง

ลำแสงสีเขียวเจิดจ้าและใหญ่โตมโหฬารกลืนกินคนนับพันลงไปพร้อมกัน! บึม! แสงลุกวาบร้อนแรงดุจดวงอาทิตย์ยามเที่ยง ในสายตาผู้คนกลับกลายเป็นสีขาวพร่าง ชั่วพริบตานั้นผู้คนเพียงมองเห็นแต่แสงเจิดจ้า ทั้งไม่ได้ยินสรรพเสียงใด กาลเวลาคล้ายหยุดนิ่งอย่างฉับพลัน แต่ละคนอ้าปากหวอ สีหน้าซีดเผือด สมองขาวว่างเปล่าไปหมด รอจนคลื่นกระแทกกวาดซ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ