บทที่ 11 ประหนึ่งว่าเป็นความฝัน

นับตั้งแต่วันนี้ หลี่เย่าเข้าใจแล้วว่ามันกลายเป็นตัวตนของ ‘โอวเหยี่ยหมิง’ และเริ่มเผชิญกับชีวิตอันน่าสังเวชของคนงานระดับต่ำในสำนักร้อยหลอม ความฝันประหลาดนี้แตกต่างจากความฝันทั่วไปอย่างสิ้นเชิง คล้ายเหมือนจริงยิ่งกว่าความฝันลี้ลับที่ติดตัวหลี่เย่ามาตั้งแต่เกิดมาก แม้แต่กาลเวลาก็ดูราวกับจะเนิ่นช้าผิดปกติ ไม่ว่าหลี่เย่าจ