บทที่ 105 พันธกิจของผู้บำเพ็ญตน

บุรุษวัยกลางคนงงงันวูบ แต่เมื่อเห็นภาพเสมือนจริงของตนฉายอยู่เหนือสมองกลผลึกวิเศษที่ข้อมือของหลี่เย่า อดแย้มยิ้มออกมาไม่ได้ มันพยักหน้ารับพลางกล่าวว่า “หนีฮ่าว ข้าคือติงหยิ่น…” “วิเศษไปเลย! ติงเหล่าซือ ข้าเรียกว่าหลี่เย่า เป็นนักศึกษาใหม่ในภาควิชาหลอมสร้างแห่งวิทยาลัยการสงครามต้าฮวง ข้าชื่นชอบหนังสือของท่านเป็นอย่างย