บทที่ 111 ผู้บำเพ็ญตนอยู่ที่ใด?

นายทหารตาแดงตะลึงลานวูบ จากนั้นตบหน้าผากแรง ๆ แหงนหน้าหัวร่อดังกระหึ่ม “ใช่ ใช่แล้ว ข้าไฉนมัวแต่คิดฟุ้งซ่านเหลวไหลไปเสียได้ แม้ว่าเราจะฆ่าเดรัจฉานเหล่านี้ไม่ได้ แต่ยังสามารถถ่วงรั้งพวกมันเป็นเวลาสามนาที สามนาทีก็เพียงพอแล้ว!” นายทหารตาแดงหยุดชั่วขณะ เพ่งมองกลุ่มอสูรร่างยักษ์ที่ดูเหมือนจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเข้าม