บทที่ 127 คลื่นคลั่งแห่งทุ่งร้างใหญ่

ทุ่งร้างใหญ่ เมืองนู่เทา (คลื่นคลั่ง, คลื่นพิโรธ) สำหรับเมืองที่อยู่ห่างไกลจากทะเลกว่าหนึ่งหมื่นแปดพันลี้ การที่ได้ชื่อว่า ‘คลื่นคลั่ง’ นับเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจไม่น้อย อย่างไรก็ตามเมื่อผู้โดยสารลงจากรถไฟผลึกวิเศษ แล้วยืนอยู่หลังกำแพงกระจกขนาดใหญ่ที่ประตูทางออก พวกมันก็ได้เห็น ‘มหาสมุทร’ ที่เต็มไปด้วยมวลคลื่นสูงต่ำนับ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ