บทที่ 15 ไม่รู้คำว่าตายเขียนอย่างไร

ห่างออกไปยี่สิบกว่าเมตร กั้นไว้ด้วยสระบัวน้อยอย่างแยบคาย ภายใต้แสงจันทร์สว่างเรืองยืนไว้ด้วยบุรุษหนุ่มสตรีสาวที่ไม่ธรรมดาคู่หนึ่ง พวกมันคือ ‘เทพบุตร’ และ ‘เทพธิดา’ แห่งโรงเรียนเมฆแดงที่สอง เฮ่อเหลียนเลี่ยกับซือเจียเสวี่ย เฮ่อเหลียนเลี่ยสีหน้าดูจริงใจเป็นอย่างยิ่ง กล่าวอย่างละอายใจว่า “เสี่ยวเสวี่ย ขออภัยด้วย เมื่อวานน