บทที่ 209 ดาวดวงที่สิบ เจียงเส้าหยาง!

หลี่เย่ายืดเอวขึ้น ลอบใช้หางตากวาดมองไปด้านหลังแวบหนึ่ง เห็นที่ไม่ไกลออกไปนัก นั่งไว้ด้วยเด็กหนุ่มหนึ่งอ้วนหนึ่งผอม ทั้งคู่คล้ายมีอายุมากกว่ามันสามสี่ปี คนผอมมีเปลือกตาบวมช้ำ นัยน์ตาฉ่ำเยิ้มกลอกกลิ้งไปมาไม่หยุด ดูเฉลียวฉลาดไม่น้อย ผู้ที่กล่าววาจาเมื่อครู่เป็นมันเอง ในทางกลับกันเด็กหนุ่มที่อวบอ้วนอยู่บ้างมีสีหน้าสัตย์ซ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ