บทที่ 242 จุดอ่อนถึงชีวิต

การหลบหลีกในช่วงแคบของหลี่เย่าทวีความเร็วขึ้นอย่างฉับพลัน แทบทุกส่วนในร่างทิ้งภาพตกค้างพร่าเลือนไว้ที่เบื้องหลัง นี่ราวกับภาพสะท้อนที่ชัดเจนบนผิวน้ำ หลังจากขว้างก้อนหินลงไป ก็ถูกก่อกวนเป็นภาพเงากระเพื่อมไหว วู้ม! หลี่เย่าพาตัวหลุดออกมาจากพายุการโจมตีอันบ้าคลั่งของหมายเลขเก้า ร่างกะพริบวูบ ราวกับปลาเลนลื่นผ่านโคลนตม พุ