บทที่ 27 กลายเป็นว่ามันดุร้ายที่สุด

สุ้มเสียงแหลมสูงคมชัดดุจเสียงร่ำร้องของนกดุร้าย ทะลวงผ่านบรรยากาศที่แทบผนึกแข็งตัวภายในโรงฝึก นักเรียนชั้นสามัญที่เพิ่งจะฟื้นจากอาการตกตะลึง พลันแตกตื่นจนขวัญหนีดีฝ่ออีกครั้ง ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่า ‘สัตว์ร้ายเหล็ก’ เว่ยเถี่ยเพิ่งจะจากไป คนที่ดุร้ายอำมหิตยิ่งกว่าก็เข้ามาทันที จ้าวเลี่ยงผู้นี้เป็นนักเรียนชั้นหัวกะทิ หนึ่งใ