บทที่ 274 สุริยคราส

เป็นอีกคืนหนึ่งที่ไม่ได้นอน แต่หลี่เย่าไม่มีทีท่าว่าจะง่วงเหงาหาวนอนแม้แต่น้อย ราวกับว่ามีพายุสายฟ้าแล่นพล่านอยู่ในส่วนลึกของสมอง เซลล์สมองทุกเซลล์แผดคำรามในสายลม! เมื่อรุ่งอรุณมาเยือน ผนังกำแพงและหลังคาโดมของโลกใต้ดินก็เริ่มเปล่งแสงเจิดจ้า ไม่ด้อยไปกว่าดวงอาทิตย์จริง ๆ หลี่เย่าขับกระสวยบินดาวทลายทัพที่ถือกำเนิดใหม่ เ