บทที่ 29 ชายผู้เพาะสร้างดาบอสูร

ตาเฒ่าที่เดินเข้ามาผมเผ้าขาวโพลนและเบาบาง ดวงตาสีเทาขุ่นมัวดูเหมือนจะเป็นต้อกระจก คนหลังค่อมไม่น้อยแล้ว ลมหายใจสั้น ๆ กระชั้นถี่ ราวกับว่าขอเพียงลมพัดแรงไปสักนิด จะสามารถพัดจนมันล้มลงได้ทุกเมื่อ หลี่เย่าจำได้ว่าเมื่อมันเพิ่งเข้าโรงเรียน มันกับเหล่าสหายร่วมชั้นต้องไปยังคลังสินค้าเพื่อรับชุดเครื่องแบบนักเรียน และได้พบกั

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ