บทที่ 31 ข้าไม่ใช่ปลาเค็ม!

หลี่เย่าในใจร้อง ‘ผิดท่า’ ลอบตำหนิตัวเองว่าจะนำมาตรฐานการฝึกฝนที่โหดร้ายทารุณของผู้บำเพ็ญตนโบราณจากสี่หมื่นปีที่แล้วมาเป็นบรรทัดฐานได้อย่างไร ควรทราบว่าในโลกความฝันอันยิ่งใหญ่ สำนักร้อยหลอมในแต่ละปีมีคนงานระดับต่ำเสียชีวิตเป็นจำนวนกว่าหลายร้อยคน เนื่องเพราะไม่อาจทนรับทัณฑ์ทรมานอันหนักหน่วงรุนแรงได้ แต่ถึงกระนั้นสำนักร