บทที่ 39 โลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ฟ้าสูงทะเลกว้าง!*

*(ฟ้าสูงทะเลกว้าง ใช้เปรียบเปรยถึงความยิ่งใหญ่และมหัศจรรย์) สิบวันต่อมา ทางชายฝั่งตะวันออกของสหพันธ์ ทะเลตะวันออกไกล ยามเช้าตรู่ ดวงอาทิตย์เริ่มฉายแสงที่ขอบฟ้า หมู่เมฆแดงระเรื่อลอยอ้อยอิ่งเต็มฟ้า ผืนทะเลย้อมไปด้วยเกล็ดสีทองระยิบระยับไม่มีที่สิ้นสุด เปล่งปลั่งสุกสกาว ดุจดั่งแดนเซียนในเทพนิยาย ฝูงปลาและสัตว์อสูรทะเลนับไ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ