บทที่ 437 มุ่งหน้าต่อไป!

พวกม่อเสวียน ผู้บำเพ็ญวิญญาณทั้งห้านิ่งเงียบงันไปนาน โลหะเหลวคล้ายกำลังเดือดปุด ๆ อยู่ตลอดเวลา มีฟองอากาศผุดขึ้นไม่ขาดสาย แสดงให้เห็นว่าพวกมันกำลังอยู่ท่ามกลางการคิดคำนวณอย่างหนักหน่วง สิบนาทีให้หลัง ศาสตราจารย์ม่อเสวียนค่อยเอ่ยปากในที่สุด “ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ใดก็ตาม สิ่งสำคัญที่สุดในยามนี้คือการซ่อมแซมเรือรบประกายไฟ อ