บทที่ 51 ดาบสังหารแห่งอารยธรรมมนุษย์!

เซี่ยทิงเสียนเบิกตาโพลง รอยย่นบนใบหน้าสั่นระริก มือขวาพลันกรีดวาดยันต์ที่กลางอากาศ แสงสีม่วงกลุ่มหนึ่งปกคลุมสมองกลผลึกวิเศษในบัดดล ทุกกลิ่นอายความทรงจำที่ยังหลงเหลือจากการซ่อมแซมครั้งก่อนถูกดึงออกมาจากของวิเศษจนหมดสิ้น เนิ่นนานหลังจากนั้น เซี่ยทิงเสียนค่อยพยักหน้าช้า ๆ “พิจารณาจากสิ่งที่เจ้าว่ามา ข้าใช้สัมผัสศักดิ์สิท