บทที่ 82 โลกขี้เถ้าน้อย

เผิงไห่เดินไปยังผนังสีขาวน้ำนมที่อยู่ไม่ไกล สองมือกรีดวาดเส้นอักขระที่กลางอากาศ ทันใดนั้นม่านแสงภาพมายาพลันปรากฏขึ้นบนผนัง มันสะบัดมือกดลงบนอักขระยันต์หลายตัวอย่างรวดเร็ว สุ้มเสียงดังกระหึ่มมาจากบนเพดาน จากนั้นแผ่นจานโลหะขนาดใหญ่ค่อย ๆ เลื่อนต่ำลงมา แผ่นจานโลหะขนาดใหญ่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเกือบสองเมตร สลักไว้ด้วยอักขระย