บทที่ 97 เรื่องตลกกับปาฏิหาริย์

“…” เซี่ยทิงเสียนรอยยิ้มแข็งค้าง เครายาวสั่นเทิ้ม พูดไม่ออกอยู่เป็นเวลานาน ติงหลิงตังดวงตาคู่งามเบิกโพลง ริมฝีปากสีชมพูธรรมชาติสั่นระริก บัดเดี๋ยวเผยอขึ้น บัดเดี๋ยวหุบลง แต่ไม่มีเสียงใดหลุดรอดออกมา เห็นได้ชัดว่าตกใจสุดขีด บรรดาเจ้าหน้าที่รับสมัคร นักข่าว รวมถึงผู้ชมที่อยู่รอบ ๆ ทั้งหมดราวกับถูกฟ้าผ่าใส่พร้อมกัน ล้วน

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ