บทที่ 459 บันทึกลมพายุ, กระบี่เดียวเชือดคอหอย!

หลังจากเสียงแตกเบา ๆ หลี่เย่ารู้สึกราวกับว่าเส้นเลือดเล็ก ๆ หลายเส้นในสมองเพิ่งจะขาดสะบั้นไป สองตากลายเป็นสีแดงก่ำ รู้สึกฟ้าดินหมุนคว้าง อาการคลื่นไส้อาเจียนประดังขึ้นมาอย่างท่วมท้น “แย่แล้ว ข้าใช้พลังการคำนวณมากเกินไป เส้นเลือดในสมองแตกอีกครั้ง” “ทั้งยังไม่ใช่แค่เส้นเดียว หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าข้าจะเป็นอ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ