บทที่ 467 ผู้บำเพ็ญตนหรือผู้บำเพ็ญเซียน?

โฮก! เมื่อรู้สึกได้ว่าผลึกธารากระจ่างที่ตกค้างอยู่ในร่างกาย ส่วนใหญ่แปรเปลี่ยนเป็นพลังปราณบริสุทธิ์และถูกกลืนกินโดยเซลล์ทุกเซลล์ภายในร่างของมัน หลี่เย่ารู้สึกเต็มเปี่ยมสมบูรณ์อย่างบอกไม่ถูก ภายในร่างคล้ายกลับกลายเป็นจักรวาลเล็ก ๆ ที่สมบูรณ์พร้อมแห่งหนึ่ง! พร้อมกันนั้นความรู้แจ้งอันลึกลับพิสดารชนิดหนึ่ง ค่อย ๆ ก่อตัวขึ

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ