บทที่ 519 ประกายไฟในความมืดมน

ภายใต้การเฝ้ามองของดวงตาผลึกที่ซ่อนอยู่ หวงผู่เสี่ยวหยาสูดลมหายใจลึก พยายามสงบสติอารมณ์อย่างสุดความสามารถ กัดริมฝีปากโดยแรงจนโลหิตไหลปรี่ลงมาจากมุมปาก ประดุจงูแดงตัวเล็ก ๆ นางขบกรามแน่น กล่าวว่า “แล้วเจ้าเอาเรื่องทั้งหมดนี้มาบอกกับข้าทำไม? หรือต้องการทรมานข้า ให้เจ็บปวดทุกข์ทนมากที่สุดก่อนที่จะตาย?” หลี่เย่าแค่นหัวร่อ