บทที่ 638 ดีงามสำหรับทั้งสองฝ่าย!

หลี่เย่าหลับใหลไปจนถึงยามเที่ยงของวันรุ่งขึ้น ขณะที่ลุกจากเตียงด้วยความงัวเงีย ยังรู้สึกว่าแก้มของมันยังคงเจ็บอยู่บ้าง ในเสียงเรอยังมีกลิ่นเครื่องเทศ อดรู้สึกหวาดผวาต่องานเลี้ยงใหญ่เมื่อคืนนี้ไม่ได้ มันไม่ได้ดื่มสุรามากนัก แม้ว่าชาวทุ่งราบเหล็กมีพฤติการณ์โอ่อ่าผ่าเผย ไม่ถูกจำกัดอยู่ในกรอบกฎเกณฑ์อันใด เหมาะที่จะเป็นปิศ