บทที่ 728  ล่าไป๋ซิงเหอ!

“คราวนี้พวกเจ้าคงเข้าใจแล้วกระมัง ว่าไฉนข้าจึงมีความเชื่อมั่นว่าจะได้ชัยในศึกครั้งนี้?” สุ้มเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลังของหลี่เย่าอย่างกะทันหัน ทำให้รูขุมขนทั่วร่างหดตัวลงทันที ราวกับว่ามีงูพิษเย็นเฉียบกำลังเลื้อยพันไปรอบ ๆ กระดูกสันหลังของมัน ไม่จำเป็นต้องมองย้อนกลับไป ดวงตาผลึกที่ติดอยู่ด้านหลังหมวกเกราะก็ได้ต