บทที่ 742 กฎสองข้อกับอีกครึ่งข้อ

ไป๋ซิงเหอหลุบตาลง ดื่มด่ำไปกับความรู้สึกที่ดาราจักรอันกว้างใหญ่ไหลผ่านร่างของตนอย่างเงียบ ๆ หลี่เย่ายังเห็นจุดแสงที่เป็นตัวแทนของ ‘เคราะห์สวรรค์’ จุดหนึ่ง วาบผ่านที่ข้างแก้มของมัน ชั่วอึดใจใหญ่ ไป๋ซิงเหอค่อยลืมตาขึ้นช้า ๆ สุ้มเสียงของมันฟังดูเก่าแก่โบราณและหยาบกระด้างอย่างประหลาด “ลองนึกภาพว่าเราทั้งสองเป็นนักดาราศาสต

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ