บทที่ 764 สวรรค์ไม่มีทางไป นรกไร้ทางออก

หนูตะเภาน้อยหลายร้อยตัวส่งเสียงร้องเซ็งแซ่ พากันปีนป่ายขึ้นไปบนขาของหลี่เย่า ราวกับทหารมนุษย์จิ๋วนับไม่ถ้วนที่กำลังตะเกียกตะกายขึ้นไปบนตัวยักษ์ที่ใหญ่โตเท่าภูเขา หลี่เย่าขมวดคิ้ว เร่งเร้าพลังลมปราณออกจากทั่วร่างราวกับภูเขาไฟระเบิด หนูตะเภาจำนวนมากถูกเป่ากระเด็นกระดอน ม้วนกลิ้งไปตามพื้นหลายตลบ สับสนยุ่งเหยิงไปหมด หนูสี