บทที่ 827 เสียงคำรามของมารโลหิต

หลี่เย่ากัดฟันกรอด และแค่นเสียงหัวร่อเย้ยหยัน “เข้าใจแล้ว เผ่าพันธุ์ลวดลายโลหิตเปรียบเสมือนลูกกุญแจ ไขเปิดพื้นที่ส่วนลึกในสมองของข้าซึ่งกักเก็บอารมณ์ด้านลบและความคิดที่มืดมน กระตุ้นจิตมารในใจข้าขึ้นมา จนกระทั่งกลายมาเป็นตัวบัดซบสารเลวเจ้า!” หลี่เย่าสีเลือดกลับยิ้มละไม กล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “จิตมารของเจ้าจะมีปัญญาทำอะไร

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ