บทที่ 1051 ชุดรบใหม่!

“อ๊าาาา!” เสียงคำรามโหยหวนดังก้องกว่าทุกครั้ง ราวกับเสียงมารร้ายที่ทิ่มแทงเข้ามาในสมองโดยตรง เหลยหลันปวดศีรษะจนแทบระเบิด ไม่สามารถคิดอะไรได้อีก หางสั้น ๆ ของนางแทบจะเหยียดเป็นเส้นตรง กล้ามเนื้อทั่วร่างสั่นระริกไม่หยุด นางพยายามนึกทบทวนกระบวนการรับมือการแพร่ระบาดของไวรัสเพื่อหาทางหนี แต่ในสมองกลับขาวโพลนอย่างสิ้นเชิง จำ