บทที่ 1069 ทรยศ!

ลึกเข้าไปในถ้ำใต้ป่าหิน หลี่เย่าร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่ในความมืด หางกระดูกที่คมชัดเหมือนจริงแกว่งไปมาที่ด้านหลังภายใต้การควบคุมของกระดูกสันหลังส่วนก้นกบ ทิ้งรอยตื้น ๆ ไว้บนพื้นและผนังหินของถ้ำคล้ายเกิดจากความเจ็บปวดจนควบคุมไม่ได้ หุ่นรบสัตว์สงครามขนาดเท่าผึ้งหลายสิบตัวส่งเสียงหึ่งหึ่งเบา ๆ ขณะตระเวนค้นหาไปรอบ