บทที่ 1100 ลำแสงมรณะ!

ติงหลิงตังกัดฟันแน่นและกล่าวอย่างเดือดดาลว่า “เจ้ามารโลหิตบัดซบตัวนี้ เข้าใจว่าข้าเป็นเด็กสามขวบที่หลอกง่ายนักหรือ? คิดจะใช้วิธีการเช่นนี้มาหลอกล่อให้ข้าสับสนหรือ? ไอ้บัดซบ! หลี่เย่าตัวจริงตายไปแล้ว มันไม่ใช่หลี่เย่า ข้าไม่มีทางหลงกลมันเด็ดขาด!” “แน่นอน ติงเต้าโหย่ว เจ้าทำถูกแล้วที่นำชิปนี้มาส่งให้เรา มารโลหิตตนนี้ทั้