บทที่ 837 เหลยฉี

เหลยหลันกล่าวเสียงเครือ “แต่ว่า—” เหลยฉ่วงขัดจังหวะนางอย่างเย็นชา “ไม่มีแต่ นับแต่นี้ไปอย่าได้เอ่ยถึงคนผู้นั้นอีก พี่ใหญ่ของเรานอนอยู่ในเรือนต้นไม้ข้าง ๆ นี้ ได้รับบาดเจ็บจากไฟคลอกอย่างรุนแรงในกองไฟบนภูเขาเมื่อครึ่งเดือนก่อน ทั้งยังตกจากหน้าผาสูงชัน เป็นเหตุให้ความจำเสื่อมชั่วคราว!” หลังจากหยุดชะงักชั่วขณะ เหลยฉ่วงก็ล