บทที่ 849 การฝึกฝนเซลล์

หลี่เย่าดวงตาทอแววเย้ยหยัน แค่นเสียงอย่างเย็นชา “เจ้าจะเริ่มขายเรื่องไร้สาระของวังหมื่นอสูรอีกแล้วรึ? ไฉนเมื่อสี่หมื่นปีที่แล้วข้าไม่เคยได้ยินชื่อของวังหมื่นอสูรอะไรนี่มาก่อน?” ประโยคนี้พอกล่าวออกมา จินซินเยวี่ยถึงกับตะลึงลานไปชั่วขณะ นางลอบเดาะลิ้นในใจ แล้วกล่าวด้วยสุ้มเสียงที่อ่อนน้อมถ่อมตนกว่าเดิม “ผู้อาวุโสมีสายตา

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่ออ่านต่อ