บทที่ 862 ความในใจของจินซินเยวี่ย

“นางคิดว่าข้าไม่ล่วงรู้อะไรเลยเกี่ยวกับการตายของท่านแม่ และข้าก็แสร้งประพฤติตัวเชื่อฟังมาโดยตลอด ไม่เคยแสดงความสงสัยใด ๆ แม้แต่น้อย แต่ในความมืด ข้าค่อย ๆ ก้าวขึ้นมาบนภูเขาโครงกระดูกและทะเลโลหิตอันไร้ขอบเขต ปีนป่ายจากหุบเหวลึกไร้ก้นบึ้งของวังหมื่นอสูรทีละขั้น ๆ และในที่สุดก็กลายเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถมีชีวิตอยู่