บทที่ 16 เจตจำนงกระบี่

“อย่าได้ลืมเลือน!” …… “ต่อให้ต้องตาย ก็มิอาจลืม!” …… สุ้มเสียงประหลาด แต่เคยคุ้น กังวานแว่วราวกับฝันร้ายตื่นหนึ่ง แล้วก็เป็นเหมือนเช่นทุกครั้ง จั่วม่อผวาตื่นขึ้นจากความฝันของมัน มันฝืนยิ้มบิดเบี้ยว ขณะที่ลุกขึ้นนั่ง อันที่จริงหากมันฝันเช่นเดิมซ้ำ ๆ หลายครั้งหลายหนปานนี้ ก็สมควรชินชาสักทีได้แล้ว แต่ไฉนทุกครั้งที่ตื่นขึ