บทที่ 729 โหมโรงสู่งานฉลอง

จั่วม่อเองยังอึ้งงันไปเล็กน้อย แต่จากนั้นกลายเป็นลำพองใจอยู่บ้าง ที่แท้เกอก็เนื้อหอมถึงเพียงนี้! อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่สามเณรมือใหม่ที่เพิ่งออกท่องเที่ยวอีกแล้ว บนใบหน้าไม่ได้เผยวี่แววกระหยิ่มยิ้มย่องแม้แต่น้อย สุ้มเสียงของมันเต็มไปด้วยความขัดแย้งลังเล ราวกับว่ากำลังเผชิญกับตัวเลือกที่สุดแสนจะยุ่งยากใจ “ข้า…ข้าต้องใ