บทที่ 406 ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตอันทรงพลังนัก!

“สวรรค์ของข้า! นี่คือ…” นักตระเวนดวงดาวทั้งหกเดิมทีเข้าใจว่าพวกมันพบเห็นสิ่งต่าง ๆ มามากมาย แต่เมื่อได้เห็นภาพอันน่าทึ่งที่เบื้องหน้านี้ ยังอดตกตะลึงพรึงเพริดไม่ได้ หัวใจปั่นป่วนราวกับทะเลกลางพายุ ไม่อาจสงบใจลงได้เป็นเวลานาน เมื่อผ่านกลุ่มเทือกเขาสูงชันที่คล้ายฟันเขี้ยว ในที่สุดที่ราบสีดำกว้างใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า