บทที่ 607 หนี!

บึม! บึมบึม! บึมบึม! บึมบึมบึมบึม! ราวกับภูเขาไฟสีรุ้งระเบิดออกมาด้านหน้าหลี่เย่า กระแสปราณอันเกรี้ยวกราดกวาดม้วนเข้าหายอดฝีมือในกำแพงผู้นั้นปานพายุคลั่ง! อย่างไรก็ตามชั่วพริบตาที่ห่ากระสุนคำรามก้อง ร่างของคนในกำแพงก็พร่าเลือนวูบ คล้ายภาพถ่ายหลายร้อยภาพซ้อนทับกันอย่างไม่เป็นระเบียบ กลายเป็นเมฆหมอกเงาร่างอันเลือนรางกลุ