บทที่ 1092 ผู้รักชาติ!

ในอาคารสูงถัดจากลานจัตุรัสกลาง ศูนย์บัญชาการภาคสนามของแผนกประหารอสูร กั้วชุนเฟิงเกือบจะฝังใบหน้าบนหน้าต่างกระจกสูงจรดเพดาน จับจ้องไปยังลานจัตุรัสเปื้อนเลือดที่เหลือทิ้งไว้เพียงความยุ่งเหยิงด้วยแววตาเลื่อนลอย หน้าจอม่านแสงจำนวนนับไม่ถ้วนส่องสว่างอยู่ด้านหลัง แต่ละภาพแสดงฉากผู้คนบาดเจ็บล้มตายและความโกลาหลอลหม่าน แต่หามี